|
Iedereen heeft nu onderhand al iets geschreven over wijlen prins Bernhard. Je haatte hem om de vrijheden en pleziertjes die hij genoot, of je liep met hem weg. Iets wat overigens de laatste weken wat lastiger ging. Maar zijne koninklijke hoogheid zou prins Bernhard niet zijn als hij stil zou gaan zitten. Nee, natuurlijk niet.
Want als je geslachtsdelen en je telefoon nog werken, is verveling een leuk tussendoortje.
Ja, Bernhard wist wel hoe hij zich moest vermaken.
Bernhard leerde zich aan zijn behoefte te voldoen toen hij lid werd van de
Sturmabteilung en de Reiter-SS (beiden NSDAP).Een beetje knallen op alles wat rondloopt. Zo kon hij fijn ontspannen na alle studies die hij gedaan heeft. Want zijn studie periode was ook niet zo wat.
Ons aller prins kreeg heel lang privé-les (vast van een mooie blondine) en ging verder studeren aan hele saaie universiteiten. Toen de prins zo gehersenspoeld was door al die saaie opleidingen, probeerde hij zijn intellect nog wat op te krikken door zich aan te sluiten bij onze Duitse vrinden. Wat een rakkers waren het toch, ze vertelde namelijk niet wat de eigenlijke bedoeling was van de Sturmabteilung (welke de SA werd). Maar zo gauw onze held een situatieschets maakte en hij het geheel doorkreeg, trouwde hij snel met, hoe-kan-het-ook-anders, een truttig Hollands wijf met geld en status.
Toen moest hij ook nog met die snol op huwelijksreis, maar gelukkig heeft onze bebaarde bassie (koosnaampje) overal contacten. En zo werd de trip over de wereld toch nog gezellig. En wat Juliana vond van het feit dat zij gescheiden sliepen? Het maakte haar niet zo veel uit, ze was heel begripvol tegenover Bernhard. Dat negerinnen wat minder preuts zijn, de normaalste zaak van de wereld. Juliana begreep dat wel hoor.
Maar goed, het hele gezeik met dat arrogante trutje werd hem te veel en hij zocht zijn heil in de natuur. ‘Het mooiste van de natuur is dat het eigenlijk net één groot schietterrein is. Er rent van alles rond en waar je ook kijkt, overal zit wel iets waar je een gat in kan knallen.’ Aldus de prins een poosje terug in een telefoongesprek met mij persoonlijk.
Hij vertelde mij wel meer in dat bewuste interview en hier onder volgt dan ook een klein stukje wat ik openbaar mag maken, nu hij is heengegaan.
‘Maar prins, vertelt u mij eens. Hoe kunt u nu oprichter van het WWF zijn, en tegelijkertijd graag jagen op diezelfde dieren?’ Vroeg ik hem.
‘Nou, dat zal ik je eens vertellen. Ik was eens jagen in de rimboe van Kenia toen daar mij een groot olifant verscheen. Dus ik leg aan en wil een prop tussen de ogen van dat enorme beest knallen, zie ik mij daar toch een traan uit het oog van de olifant komen. Dus ik zeg tegen mijn dragers: zet die koelkast even neer en ga even wat water halen. Verschrikt als zij waren renden mijn dragers uiteen en liepen zij allemaal in de vallen die ik gezet had. Allemaal dood. Tja, kom je voor een olifant, krijg je zes negers. Dat was een tegenvaller.’
‘Ehm, prins’, probeerde ik voorzichtig, ‘wat heeft dit te maken met het WWF?’
Even was het stil aan de andere kant van de lijn.
‘Je bent net zo’n klapzak als die trutjes van de Volkskrant’, riep de prins door de hoorn. En voor ik mijn interview kon hervatten hoorde ik de Prins nog wat vloeken in het Duits, wat gevolgd werd door een klik en het welbekende getuut.
Maar ik had de Prins gesproken, ha, ik wel.
Nu ik bezig was het levensverhaal van wijlen ZKH uit een te zetten, wil ik hier ook mee door gaan.
Al goed, de Prins neukte nog wat af in zijn leven, verloor een paar rechtzaken, nam wat steekpenningen aan, werd ziek en belde zich een slag in de rondte. Toen hij dood was begon hij pas echt te leven en hield hij zich aan het levensmotto van onze huidige premier. Wat dat motto is? Je mag het alleen fluisteren en niet doorvertellen.
Wijlen Zijne Koninklijke Hoogheid Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter van Lippe-Biesterfeld : Maak van je hart geen moordkuil.
door: peTer
|
