Simia

Simia, de aap der namen. Het is dan ook de naam der apen.
Aangezien er een hoop gezegd en verteld wordt over en door mensen, apen, na-apen en nazaten van apen, ben ik mij er terdege van bewust met vuur te spelen.
Dit is iets wat alleen mensen doen, een foutje in de evolutie dus. Hoe dat kan?
Wij mensen en apen behoren tot één en dezelfde groep, de primaten. Primaten hebben betere (subjectief?) hersenen dan andere dieren. Wij hebben geleerd onze handen te gebruiken, kunnen goed zien én goed afstanden inschatten. Nu denk je vast: Dat kunnen meer dieren, wat is dÑÑr nou zo bijzonder aan?
Om eerlijk te zijn, ik heb geen idee. Ik weet ook niet of het klopt, ik heb namelijk zo maar een tekst van internet geplukt.
Wat ik wel zeker weet is dat veel apen twee jongen per worp krijgen. Een prijs die gelukkig nog niet bestond toen Anton Geesink op de mat stond.
Maar goed, een aap kan moeilijk kiezen en toont weer overeenkomsten met de mens. EΓ©n jong vindt moederaap lief en leuk, het andere jong kan verrekken (een veel voorkomende blessure onder de aap). Het liefste jong mag onderop en kan de hele dag melk lurken, het andere gedeelte van de bevalling mag op de rug. Echter, als er gevaar dreigt, springt moeder op en probeert zich te ontdoen van de jongen (meervoud !). Het liefste jong onderop schuurt kapot aan voorbij slingerende lianen en scherpe takken. Het jong bovenop (het slechtste jong) overleeft en de moederaap zal doormiddel van na-apen het jong alles leren totdat deze stom genoeg is om later precies dezelfde fout te begaan. Zo evolueert het natuurlijk niet.
Waarschijnlijk is er ooit een β€œonderopaapje” geweest die het wel heeft overleeft en zo een mens is geworden omdat hij een wieg maakte in plaats van een derderangs plek op de rug. En aangezien het makkelijker is als je rechtop loopt achter een wieg... inderdaad.
Dit soort werd heel slim en ging de apen vangen voor de huid. Deze groeide namelijk niet meer omdat er niets meer aan hing. Omdat de zweetgaatjes nog niet waren in die tijd, wilde men geen kogels verspillen en maakte men gebruik van de na-aaptechniek van de apen.
Men deed (op een plek in de jungle) schoenen aan en uit. Heel lang en heel vaak. Na een puur uurtjes verliet men de plek en liet de schoenen achter. De apen kwamen omlaag, strikten deze schoenen om hun poten, kregen de knopen niet los. En daar was de aap gevangen.
Ook deden de jagers alsof zij lijm in hun ogen smeerden. Zij lieten uiteraard de lijm staan.
Wij mensen zijn dus gewoon slimmer. Een ras kan niet slimmer worden, anders zouden we nu wel een betere regering hebben.
Evolutie is dus onzin. Deze tekst is dus onzin.

peTer

ps. Apen hebben geen navel?

Ik heb mijn eigen logo, mijn eigen tekening, allemaal gekregen van de wereldbefaamde, immer charmante Vanmol. En laat me zeggen, ik ben er erg tevreden over, dat spreekt voor zich. De catwoman - stijl  met de laarsjes en de oortjes van het figuurtje is erg sexy en laat dat nu net de stijl zijn die me het beste ligt. Ik vind het figuurtje zo knap dat ik opgewonden word van ernaar te staren. Masturberen op een tekening is al raar, masturberen op een tekening van jezelf is gewoonweg narcistisch.
Ik moet trouwens wat beginnen minderen met masturberen, toegegeven het blijft wel een leuk tijdverdrijf, en zoals mijn vader altijd zegt: 'Wat je zelf doet, doe je beter.' Maar het blijft een surrogaat voor iets beters, wat heb je aan een schitterend orgasme als je geen publiek hebt om het mee te delen?
Tja, laat ons eerlijk zijn, het figuurtje is  lekker sexy, en al wie het tegendeel beweert gaat nooit het genoegen hebben om met mij het bed te delen. En laat me je wat vertellen, tijd met mij tussen de lakens doorbrengen wordt door deskundigen nog altijd als ongevenaard beschouwd. Iedere ex-minnaar en gewone casual fuck die ooit het voorrecht gehad heeft om mijn seksuele drift tijdelijk te bevredigen, heeft na mij geen betere seks gekend. Dat heb ik toch van horen zeggen. Het grote probleem is wel dat ik daardoor heden ten dage word aanzien als voortreffelijke minnares en fulltime hete truffel (niet mijn woorden). Dat ligt aan een paar zaken, maar grotendeels is het ook te wijten aan aan porno! Met porno bedoel ik natuurlijk niet de nieuwe roman van Irvine Welsh,maar gewoonweg die videotapes waar ze in videotheken aparte ruimtes voor hebben.
Meestal een donker hoekje vol met schreeuwerig lelijke doosjes, die net lijken op die van de horrorsectie, waar je net met rode wangen, druk heen en weer kijkend of niemand die je kent het ziet, doorgestruind bent.
Als je eenmaal de stap gezet hebt en de horrorafdeling hebt doorkruist, kom je terecht waar je heen wilde. Het walhalla van decadentie. Bevolkt door zweterige mannen van begin de 40 die hele dagen niet veel anders te doen hebben dan tv te kijken met hun broek op de enkels. Uitkering uittrekken en aftrekken als het ware.
Daar sta je dan als meisje van net 15, nieuwsgierig naar wat het leven te bieden heeft, als twee mensen vloeistoffen met elkaar willen uitwisselen. Een vat vol oestrogenen op exploratietocht in de wondere wacky wereld van de bloemetjes en de bijtjes
En je wordt om de oren geslagen met het ene kitscherige covertje, na het andere redelijk weerzinwekkende hoesje, met foto's van vrouwen die dingen doen met mannen, andere vrouwen en kleine huisdieren.
Op dat moment was ik pas 15 en had ik nog geen weet van vriendinnen met maltezers, .alhoewel mijn bomma hare filou al had in die tijd.
Toch wendde ik teerhartig als ik was mijn hoofd weg van zoveel wansmakelijkheid  en besloot om op mijn stappen terug te keren.
Grotendeels ook omdat je in de videotheek 18 jaar moet zijn om pornografie uit te lenen.
Vooral omdat ik mijn vaders Jenna - Jameson - collectie wist te situeren, namelijk in de lege doos van mijn playmobil - piratenboot waar ik als kind menig uur mee gespeeld heb.
Ironisch genoeg bezorgde de inhoud van dezelfde doos mijn pa in die tijd eveneens heel wat uren plezier, maar dan wel van een lichtjes andere aard.
Anyways, door de ontdekking van die doos (geen idee wat er met die piratenboot gebeurd is), werd mijn visie op seks en hoe het te bedrijven gevormd.
Alles wat ik op die tapes zag, werd door mij als normaal aanzien en zodoende ben ik gaandeweg, na veel oefenen een experte geworden in de kunst van fellatio, draai ik mijn hand niet meer om voor acrobatische hoogstandjes en ben ik al lang niet meer onder de indruk van een facial cumshot,hoewel ik vanaf nu mijn ogen sluit want dat goedje brandt verschrikkelijk.
Over slikken kan ik redelijk kort zijn. Wetenschappers willen ons laten geloven dat het doorslikken van sperma gezond is, omdat het veel protenen en dergelijke zou bevatten. Het idee dat die wetenschappers mannen zijn lijkt me eerder te wijzen op een complot. Wat er ook van aan is, ik drink liever nog een yakultje.
De smaak is bijna even vies, wel minder bitter, maar je hoeft tenminste niet 5 minuten aan een stuk je tanden te schrobben achteraf met Signal for kids met aardbeismaak om tandplak te voorkomen.
Ik heb in principe niet veel grenzen op het vlak van cotus, behalve misschien anale seks Dat is wat mij betreft een heuse pain in the butt. En toch,al die seks is slechts triviaal. Gewoon pogingen om de juiste partner te vinden, d!e ene die je zowel op het fysieke als op het psychisch vlak perfect weet aan te voelen. Eentje, die al je zintuigen kan bespelen, je lichaam tot een grote erogene zone kan maken en tegelijkertijd je hart en ziel kan doen smelten,tot je dat heerlijke - weke - knien - gevoel hebt van vlinders in je buik, dat gevoel dat lijkt op misselijkheid, maar dan op een goede manier. Het gevoel van verlangen als je niet bij elkaar bent. Het smachten naar de eerste zachte aanraking en liefdevolle tongkus, als je elkaar terug ontmoet.
Het heerlijke passioneel gevoel van euforische liefde die iedereen in zijn leven ooit moet ervaren en dan moet kunnen vasthouden voor eeuwig en voor altijd.
Spijtig genoeg is het vinden van de juiste persoon die je al deze gevoelens kan geven moeilijker dan het vinden van een Engels sprekende taxichauffeur in Salou.
Ik lig languit op mijn bed, overdenk de huidige balans van mijn liefdesleven en twijfel overvalt me; heb ik wel liefde in mijn leven?
Heb ik de man in mijn leven die ik nodig heb? Nee, die kans is erg klein.
Ik heb Pieter, ik ben met hem naar bed geweest, omdat ik die middag gewoon vertederd was door hem en ik hem wilde ontmaagden.
Pieter is een schat, ik heb geen spijt van de seks. Die was leuk,maar ik hou niet van hem.
Hij is pas 20 geworden en past gewoon niet bij me, hij is een leuke jongen, maar ik heb behoefte aan een man.
Ronny is een man, 28 en erg knap, licht ruig type, hij heeft een hele Colin Farrelvibe.
De aantrekkingskracht tussen ons is gewoon heel groot.
De seksuele spanning die tussen ons beiden hangt tijdens het flirten, kun je met een mes snijden.
Maar het is een feit dat er teveel factoren zijn die mij weerhouden van toe te geven aan mijn gevoelens.
Feit1: Ronny is een collega op de school waar ik werk, de leraar kunst die met de opvoedster wat heeft, is het beste wat de roddelende kuisvrouwen zou kunnen overkomen sinds het 'de leraar lichamelijke opvoeding die een ongeval heeft met de wagen en een teelbal verliest en nu minzaam plastiekbol wordt genoemd' - incident.
Feit 2: De man is getrouwd, dat is typisch iets voor mij, aangetrokken te worden tot een man die getrouwd is en een zoontje van drie heeft. En alhoewel het er weinig zijn, heb ik toch nog scrupules, dus is dit de sterkste reden om de boot af te houden.
Feit 3: Ik denk er sterk aan om toch maar lesbisch te worden, jammer genoeg val ik niet op lesbiennes
en vind ik 99 Luftballons een absolute kutplaat.
Momenteel zit er dus niet veel anders op dan af te wachten en te blijven hopen, blijven zoeken en zien wat er in de bus valt.
Aanbidders genoeg, ik moet gewoon de blauwe m&m vinden tussen alle de bruine, rode, gele en groene.
Piekeren helpt niks, dus ga ik stoppen met mijn zelfbeklag en naar de Kevin - Keyart - show gaan kijken.
Wat een vreemd programma is me dat eigenlijk! Een mengeling tussen Luk Alloo's Sterren en Kometen en Bart De Graaf (God behoede zijn ziel) gebracht door Bartje uit fucking Schuif Af of all people.
t' Zijn stoten, kijken hoe Bartje (Christophe Stienlet voor de puristen, momenteel samenhokkend met Lesley Detroch) aan Nicole & Hugo 'de Siegfried & Roy van de vlaamse showbizz' vraagt hoe vaak ze nog seks hebben.
Flauw en toch grappig in al zijn flauwheid. Kevintje – Christophe - Bartje is goe bezig en hij heeft – gelukkig voor hem – de mooiste van de Detroch zusjes kunnen stiften.
Niet dat Stienlet een vlaamse adonis is, maar je moet toegeven dat puur oppervlakkig gezien Lesley betere smaak heeft dan grote zus Joyce.
Als je ziet waar die mee thuis gekomen is, Peter Hoogland.
Peter mag dan wel een erg sympathiek mens zijn, maar zeg nu zelf, hij ziet er uit alsof hij al jaren chemotherapie achter de rug heeft.
Of erger nog: de bastaardzoon van Herr Seele na een zatte wip met een cliniclown.
Misschien moet ik zelf eens beginnen met me wat minder op het uiterlijk van toekomstige partners te fixeren.
Een iets minder knappe kerel met een mooiere inborst, een gevoelig type met gevoel voor humor en sentiment.
Gewoonweg een soulmate vinden, ongeacht het uiterlijk. Dat is een heel mooi streven.
Maar eerst nog iets anders. Die Kevin - Keyart - show is wel leuk, maar zo braaaaaf.
Het dat – kan – ik - beter - gevoel overvalt me. Ik word warm bij de idee van 'De Snoezelshow'.
Volg iedere week de avonturen van je reportster Snoezel, live en ongecensureerd vanuit de beerput der vlaamse showbizz en ver daarbuiten.
Volg me terwijl ik de ware aard van de relatie tussen Stany Crets en Peter Vandenbegin probeer bloot te leggen.
Is het waar dat Koen Wauters strings draagt? Was Xandee vroeger een man, zoals sommigen beweren?
Heeft Marcel Vanthilt een seksrelatie met een golden retriever en waar the fuck haalt Roxanne plots haar lang haar vandaan? En vooral de vraag die iedereen beantwoord wil zien, is Elsie Moras al ooit van de grond geweest?
Ik word al helemaal 'loco' bij de idee. Dus heren van de vmm (of vt4, nauw steekt het niet!), Jan, Jo, ik ben beschikbaar en mijn mailbox staat open...
Ik bruis van de hoop, hoop op meer fun in mijn leven en hoop op een evenwichtig liefdesleven.
Ik blijf dol op het woord, het is simpel en krachtig en momenteel heb ik het .......hoop.

Kusjes,
Snoezelke