peTer

Cub - A - Merica Nu las ik zo maar even dat er een stel journalisten zijn gespot in een Amerikaanse gevangenis op Cuba. Allereerst: wat doet een Amerikaanse gevangenis op Cuba? Houd de directeur van sigaren? Zijn het de Cubaanse chicks? Ik denk dat het de mooie zonsondergang is. Maar even eerlijk. Het is natuurlijk leuk dat een groot land als Amerika een ander land binnenvalt en daar de rotte appels weghaalt. Ik vraag me alleen af waarom ze dan de appel sap niet thuis maken, maar op een nietszeggend eiland als Cuba. In het verleden riep Cuba natuurlijk wel eens wat. Al dan niet iets stoms, maar het zei de mensen nog wat. Nu is Cuba slechts nog een wisselproject. De VS. krijgen suiker en sigaren, in ruil krijgt Cuba de gevaarlijkste criminelen en terroristen van de wereld. Er zijn natuurlijk meer landen de dupe van Big Brother. Landen met olie bijvoorbeeld. Juist die landen worden β€˜gered’ van dictators, slechte invloeden en ongunstige buren. Want wat gebeurt er in de Irakese gevangenissen? Niet zulke leuke dingen als ik de krant mag geloven. Dan kun je beter de meest gehate Irakees zijn, dan krijg je fijn een net pak met stropdas en wordt je baard geknipt. Het is voor die andere Irakezen dus niet echt rechtvaardig. Ze worden niet gelijk behandeld, veelal geschopt en geslagen, er wordt over de hoofden heen gepist en men moet naakt op de foto. Okay, er zijn mensen die er wΓ©l van houden. Maar in een preuts burka-land vind ik dat je maar andere methodes moet uitproberen. Aangezien ik hoorde dat er prominente regeringsleiders geabonneerd zijn op de balz@k, link ik even terug naar Cuba. EΓ©n of andere generaal uit het Amerikaanse leger wilde laten zien dat het op Cuba niet zo slecht is als in Irak. Als gevangene hier heb je recht op een cel met bed, tralies zonder stroom en eens in de paar weken een blik op zee. Tja, het toch echt een ander slag criminelen: die Afghanen en andere staatsgevaarlijken. Tevens kunnen ze ook geen contact zoeken met het vaste land, want zwemmen kunnen deze bebaarde semtexdragers niet. Als journalist is het dus gewoonweg afwachten. Je kijkt af en toe of er nog een leuk onthoofdingfilmpje over het internet circuleert. Zo niet, kijk nog even bij de post of er nog een uitnodiging voor een Cubaanse gevangenis tussen zit. Is dit allemaal niet het geval, dan ben je, Γ³f een journalist zonder baan, of iemand die liever op safe speelt en naar de allernieuwste film van Mr. Moore gaat. Als journalist knalt het nieuws gewoonweg je leven binnen en hoef je alleen nog maar je handjes op te houden als onze grote broer weer een fout maakt. Amerika is niet alleen maar ellende. Althans, als ik de krant moet geloven. peTer